بذر كتان حاوي سطوح بالاي آلفالينولئيك اسيد است. تغذيه دانهي كتان فرآوري شده به شيوه ابداعي به گاوهاي شيري غلظت اسيدهاي چرب كوتاه زنجيره و متوسط زنجيره را در چربي شير و گوشت كاهش و غلظت اسيدهاي چرب بلند زنجيره و از جمله اسيدهاي چرب امگا ۳ را افزايش مي دهد. فرآوري بذر كتان براي جلوگيري از نقش مخرب ميكروارگانيسم هاي شكمبه بر اسيدهاي چرب غير اشباع و از جمله امگا ۳ اهميت فراوان دارد. فرآوري ابداعي انجام شده بر روي دانه ي كتان شامل آسياب نمودن، ميكرونيزه كردن و جذب روغن با نشاسته است كه سبب توليد محصولي مي گردد كه در شكمبه نشخوار كنندگان، كمتر تحت تأثير بيو هيدروژناسيون توسط ميكروارگانيسم ها قرار مي گيرد و محتواي اسيدهاي چرب امگا ۳ آن در روده كوچك در اختيار دام قرار ميگيرد. با افزودن ۸/۲كيلوگرم بذر كتان فرآوري شده به شيوهي ابداعي به خوراك گاوهاي شيرده، غلظت اسيدهاي چرب امگا 3 در شير به ۴/۲تا ۳ برابر افزايش يافت. غلظت اسيدهاي چرب امگا ۳ موجود در شير گاو، ۳۵۰ ميلي گرم در هر كيلوگرم است كه با روش ابداع شده در اين تحقيق و تغييرات صورت گرفته در نوع جيره غذايي گاو، اين غلظت به ۸۴۰ ميلي گرم در هر كيلوگرم شير رسيده است. بدين ترتيب مصرف روزانه ۳۰۰ ميلي ليتر شير يا ساير فرآورده هاي لبني غني از امگا۳ توليد شده به شيوه ابداعي، بيست و پنج درصد از نياز بدن را تأمين مي نمايد و تأثير بسزايي در پيشگيري و درمان بسياري از بيماري ها دارد.

اختراع عصاره الكلي بره موم زنبورعسل ايراني كه در زمينه كاهش گاز متان توليدي توسط گاوها و بهبود محيط زيست كاربرد دارد؛ براي حل اين مشكل كه نشخواركنندگان حدود 8 تا 13 درصد از انرژي خام مصرفي خود را از طريق توليد گاز متان دفع مي‌كنند. اين ميزان روزانه به 250 تا 500 ليتر گاز متان مي رسد. سال هاست كه متخصصان تغذيه و ميكروبيولوژي نشخواركنندگان به دنبال استفاده از تركيباتي هستند كه با تغيير جمعيت و فعاليت ميكروارگانيسم‌هاي شكمبه، بازده استفاده از انرژي و پروتئين خوراكي را افزايش دهند. چنين هدفي با تنظيم مناسب جيره غذايي و استفاده از تركيباتي چون آنتي بيوتيك‌هاي محرك رشد تا حدود قابل توجهي حاصل شده است اما استفاده از اين آنتي بيوتيك‌ها به دليل خطري كه پس مانده ‌هاي آن ها در شير و گوشت براي انسان ايجاد مي‌كنند و افزايش مقاومت آنتي بيوتيكي در پاتوژن‌هاي انساني مورد سوال بوده است. با اين راه حل از طريق روش تغيير تخمير ميكروبي ضمن بهبود بازده استفاده از انرژي و كاهش توليد گاز متان و دفع نيتروژن به عنوان آلاينده هاي زيست محيطي، مقاومت آنتي بيوتيكي در پاتوژن‌هاي انساني به حداقل خود كاهش مي يابد.